Z sercem dla drugiego człowieka – wyjątkowa lekcja w hospicjum

WIZYTA WOLONTARIUSZY W HOSPICJUM w GŁOGOWIE

„Ważny jest rodzaj pomocy, którą się oferuje, ale jeszcze ważniejsze od tego jest sercem, z jakim tej pomocy się udziela”.

(św. Jan Paweł II)

Wielkanocna lekcja serca – uczniowie odwiedzili hospicjum w Głogowie

W środę, 16 kwietnia 2025 roku, uczniowie Szkoły Podstawowej z Radwanic po raz kolejny pokazali, że mają wielkie serca. Tuż przed Świętami Wielkanocnymi, wolontariusze z klasy siódmej oraz młodsi artyści z klas 3a i 3b, pod opieką pani Beaty Orator – koordynatorki szkolnego wolontariatu – odwiedzili pacjentów hospicjum w Głogowie. Towarzyszyły im również pani Dyrektor Izabela Jokiel oraz pani Krystyna Gania – członkini scholi parafialnej.

Podczas wizyty uczniowie zaprezentowali poruszający program artystyczny zatytułowany „Dobre i złe ręce”, oparty na słowach: „Człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, lecz przez to, kim jest i co czyni dla drugiego człowieka”. Występ dostarczył wielu wzruszeń zarówno pacjentom, jak i personelowi oraz wolontariuszom placówki. Uczniowie poprzez muzykę i piękne słowo pokazali, że dobro można przekazywać na wiele sposobów – nawet drobnym gestem.

W ramach świątecznego wsparcia uczniowie wręczyli pensjonariuszom hospicjum symboliczne upominki, niosąc nie tylko prezenty, ale i otuchę. Spotkanie było okazją do zadumy, refleksji i nauki prawdziwej empatii. Młodzież miała możliwość zobaczyć, jak wygląda codzienne życie w hospicjum i zrozumieć, jak ważne jest docenianie każdej chwili.

Obecność chorych i ich opiekunów pokazała uczniom, że nawet w najtrudniejszych momentach nie jesteśmy sami – zawsze może znaleźć się ktoś, kto poda pomocną dłoń. To spotkanie stało się dla wszystkich niezwykle wartościową lekcją człowieczeństwa.

Wizyta została przyjęta z ogromną życzliwością i wdzięcznością. Zarówno pacjenci, jak i personel medyczny wyrazili głębokie uznanie dla młodych gości. Jak podkreślili opiekunowie, nie była to ostatnia taka inicjatywa – hospicjum to miejsce, gdzie zawsze ktoś czeka, by usłyszeć dobre słowo, zobaczyć uśmiech i poczuć, że nie jest zapomniany.